Sitodruk jest wykorzystywany do drukowania jedno- i wielobarwnego, również wielkoformatowego, na papierze, tekturze, foliach i płytach z tworzyw sztucznych, metalach (np. plakatów, etykiet, opakowań, kalkomanii, reklam) oraz na przedmiotach uformowanych, tzw. kształtkach z różnych materiałów, m.in. na butelkach szklanych i z tworzyw sztucznych, pojemnikach na butelki, płytach kompaktowych, płytach czołowych urządzeń i przyrządów kontrolnych, itp. Bywa też używany do wyrobu obwodów drukowanych i klawiatur membranowych, wykonywania nadruków na koszulkach. Sitodruk stosowany do druku na wyrobach włókienniczych jest zwany filmodrukiem zaś stosowany w grafice artystycznej i użytkowej – serigrafią.

Sitodruk wykorzystuje się również w mikroelektronice do wytwarzania układów scalonych. Jest to jedyna metoda umożliwiająca zadruk wielu rodzajów podłoży, o różnej fakturze i kształcie. W Polsce sitodruk, zwłaszcza przemysłowy, zaczął się szybko rozwijać na początku lat 90. XX wieku. Powstało wiele zakładów i pracowni sitodrukowych, które w odpowiedzi na wymogi wolnego rynku zaczęły drukować materiały opakowaniowe, reklamy, plakaty, materiały biurowe i upominki. Także rozwój niektórych gałęzi przemysłu, np. samochodowego czy płyt kompaktowych otworzył nowe możliwości wykorzystania techniki sitodruku. To pociągnęło za sobą zapotrzebowanie na maszyny drukarskie i materiały. Na rynku polskim, oprócz dealerów używanych maszyn z zagranicy, pojawili się producenci krajowi. Powstały również przedstawicielstwa wielu producentów farb, chemikaliów, folii i papierów oraz innych materiałów.

to technika druku wykorzystująca zjawisko sublimacji. Wydruk (CMYK) wykonywany jest specjalnymi atramentami na bazie wody na papierze transferowym (stanowi on lustrzane odbicie pożądanego wzoru), a następnie w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatury przenoszony jest na przedmiot pokryty lakierem poliestrowym (powierzchnia produktu musi być uprzednio odtłuszczona, następnie następuje kilkukrotny cykl nałożenia warstwy lakieru i utwardzenia go w temp. ok. 160°C) z wykorzystaniem kalandra do sublimacji lub prasy termotransferowej. Tym sposobem wykonuje się nadruki na specjalnych kubkach porcelitowych, blachach aluminiowych, tkaninach poliestrowych. Nadruk może zostać naniesiony również na tworzywa zawierające w swym składzie min. 70% poliestru. W niektórych przypadkach po nadruku jako dodatkowe można zastosować lakier przeciw promieniowaniu UV (wydłuża żywotność produktu i intensywność barw).

Każdy rodzaj nadruku wymaga odpowiedniego ustawienia ciśnienia i temperatury (ta waha się w przedziale od 160 do 2000°C). Zależy także od składu użytego tuszu i właściwości materiału docelowego. Przykładowo do nadruku na blachach aluminiowych za pomocą prasy termotransferowej używa się ciśnienia 5000 Pa, przy temperaturze 195 °C w czasie 40 sekund. Ta technika druku jest bardzo często wykorzystywana w branży reklamowej.

Termonadruk (zwany też termotransferem) – technika nadruku polegająca na termicznym wgrzaniu w materiał wcześniej przygotowanego rysunku, naniesionego przy pomocy urządzeń służących do masowego powielania typu 'ksero', bądź drukarki podłączonej do komputera, ewentualnie wycięty w formie szablonu. Jest to dość prosty w przygotowaniu sposób nadruku, który – przy małym wysiłku i niewielkich kosztach – każdy jest w stanie wykonać samodzielnie, nawet w domowych warunkach. Takiego typu pełnokolorowe nadruki można stosować na różnych podłożach.

Obraz, który chcemy przenieść kopiujemy lub drukujemy na specjalnym papierze transferowym i następnie przy użyciu urządzenia wytwarzającego temperaturę 150 °C np. żelazka czy prasy termicznej, przenosimy na żądaną powierzchnię – tkaniny, metal, szkło, porcelana.

Termonadruk pozwala na wykonanie niewielkiej ilości kopii, dlatego stał się obecnie dość popularną techniką wykorzystywaną do różnych zastosowań – idealny w przemyśle reklamowym, gdy nie jest konieczna wysoka jakość.

Prócz tradycyjnych nadruków koszulkach, czapeczkach można przenosić obrazy na podkładki pod myszy, puzzle, tworzywa sztuczne, drewno, skórę, ceramikę i szkło.

Pomimo wielu zalet nadruk ten jest dość nietrwały i łatwo ulega zniszczeniu, np. podczas prania, bądź na skutek działania czynników atmosferycznych – nie jest odporny na światło słoneczne. Dlatego nie jest polecany, jeżeli chcemy uzyskać trwały, odporny na zniszczenia efekt.